Over mij

Flaptekst:

In 1999 verloor Michel Fondu (43) zijn vader aan kanker. 

De pelgrimage die daarop volgde bezorgde deze ongelovige zijn roeping. 

Sindsdien proefde Michel van het abdijleven en een priesteropleiding. Worstelend met vragen over de zin van het lijden en het doel van het leven ging hij op zoek. Hij zocht en vond antwoorden in de filosofie, de mystiek, de gnostiek en de vele religies. 

Het is al vele jaren geleden dat mijn bottines de wegen naar Santiago De Compostella beroerden. Twee jaar nadat mijn vader overleed aan de gevolgen van borstvlieskanker, ook wel asbestkanker genoemd, zag ik een documentaire over pelgrims en meteen was mijn interesse gewekt. Enkele maanden later vertrok ik op een reis die mijn leven zou veranderen.

Ik ervoer een roeping die me meteen met een hopen vragen opzadelde. Lange tijd heb ik gezocht naar een invulling van deze roeping. Zo proefde ik in 2004 van het abdijleven in Averbode als postulant en novice. Lang duurde het allemaal niet al heeft het abdijleven nog steeds een heel bijzondere plaats in mijn hart.

Na nog enkele jaren van rondzwerven als werknemer van het horeca-orgaan, besloot ik een priesteropleiding aan te gaan. Maar ook dit bleek niet mijn weg te zijn. Toch was ook deze ervaring bepalend voor mijn volgende stappen in het leven.

Intussen ben ik getrouwd en heb ik twee jonge kinderen en een derde onderweg. Ik ben actief in de parochie van de kathedraal van Antwerpen waar vele vriendschappen me dagelijks inspireren om een invulling te geven aan mijn roeping.

Dit boek is mogelijks ook één van die richtingaanwijzers van mijn leven. Eentje dat ik gedurende verschillende jaren heb laten links liggen. Wie weet lusten jullie mijn schrijven wel en wordt deze vergeten afslag plots een belangrijke weg op de pelgrimage van mijn leven.